“Birinde bir elbise gördüm. Beğendim, ben de aynısı diktirip giydim. Provada sol taraf çok sıkı geldi. Bana öyle olması gerektiğini söylediler. Ondan iki tane ısmarla­dım.”

Elbise giyiş, eşinden ve başkalarından gö­rüp, yeni gizli güçlerini giyinen bilinçaltının uyanışıydı. Ne var ki, iki elbise ısmarlamıştı, bu uysallaştırılması gereken gururunu göste­riyordu.

Edgar Cayce’in öğüdü incil’dendi: “Arayın, bulacaksınız. Kapıyı çalın, açılacaktır.” Ama elbisenin dar geleceğine dikkati çekti, çünkü gösteriş arzusuna kapılabilirdi. Aradığı ruh­sal büyüme bir elbise gibi ısmarlanamazdı. Bulduklarını başkalarıyla paylaşmayı öğren­dikçe, azar azar, basamak basamak olacaktı.

Edgar Cayce, Rüyaların Dili, Çeviren Acar Doğangün, (İstanbul: Arıtan Matbaacılık, 1998), 55.